Фанематычны слых: слых, без якога не будзе слоў

Слых - гэта здольнасць чалавека з дапамогай слыхавога аналізатара ўспрымаць гукі і арыентавацца ў навакольным асяроддзі. Існуе два выгляду «слыху»: нямоўны (фізічны), сюды ж адносіцца і музычны, г.зн. здольнасць ўспрымаць музыку, і маўленчы (фанематычны). Фізічны слых дазваляе нам успрымаць бытавыя і прыродныя шумы: звон ручая, спевы птушак, чуць і правільна прайграваць мелодыю. А фанематычны слых - авалодаць «кодам» мовы і разумець чалавечую мову.

Іншымі словамі, фанематычны слых - гэта здольнасць чалавека чуць і пазнаваць фанемы, то ёсць адрозніваць ўсе гукі мовы.. Ён патрэбны, каб дзіця навучылася не толькі разумець гаворку і казаць, але і ўлоўліваць тыя асаблівасці гукі, дзякуючы якім сэнс аднаго слова адрозніваецца ад сэнсу іншага. Напрыклад, умеў «апазнаваць» мышку і мішку, дом і том, правільна выбудоўваў сказы і фразы, узгадняў склонавыя канчаткі, лік і род розных часцін мовы.

Дзіця з неразвітым фанематычнага слыху адчувае вялікія цяжкасці пры навучанні чытанню і пісьму. Яму складана навучыцца пісаць пісьменна. Пісьмовае маўленне фарміруецца на аснове вуснай, і праблемы з фанематычнага слыху ў будучыні могуць прывесці да сур'ёзных парушэнняў чытання і пісьма (дыслексіі і дысграфіі). Вельмі важна не ўпусціць момант і дапамагчы дзіцяці ў фарміраванні правільнай прыгожай мовы. Каб гэтага дасягнуць, неабходна навучыць малога не толькі выразна вымаўляць слова (гукі), але і адрозніваць (дыферэнцаваць) гукі мовы на слых.

Парады спецыяліста падкажуць, як даведацца, што ў малога недастаткова развіты фанематычны слых, як і з якога ўзросту яго развіваць, калі можна вырашыць праблему сваімі сіламі, а калі неабходна дапамога спецыяліста.